Ten dom ma 100 lat

wyburzanie nie jest lekarstwem na brak kultury. dla mnie to cacko architektoniczne, swym zaniedbaniem proszace o pomste

Intencje komentarza - chwalebne, godne szacunku. Chciałbym Cię uspokoić. To jest naprawdę ruina, której nie da się uratować. Obok narożnika z lewej strony zdjęcia, przy samym murze, ówcześni (lata 20-te) budowlańcy postanowili zlokalizować szambo. Teren w tym miejscu jest płaski, zupełnie bezodpływowy. Osadnik po kilkudziesięciu latach użytkowania zaczął przeciekać do gruntu i nasączać fundamenty domu zjadliwą mieszaniną związków organicznych pochodzenia ludzkiego. Ławice domu skruszały stopniowo, i stał się on niezdatny do użytkowania w zasadzie już od lat 60-tych. W dawnych czasach również uskuteczniano budowlane fuszerki. Poza tem, jeszcze jedno. W tym domu, jakieś trzydzieści kilka lat temu, zazdrosny mąż zadźgał nożem do krojenia chleba swoją żonę w chwili, gdy pakowała walizkę, by wyjechać, w poszukiwaniu przygód, do Zakopanego. Nie ujrzała już Giewontu i kochanka - bidulka... Miejsce zbrodni - kuchnia - było od podłogi po sufit schlapane bryzgami krwi. (Nie zmyślam - widziałem). Z tychże dwu powodów: budowlana fuszerka + miejsce zbrodni = brak sensu w żałowaniu, że ten dom zostanie zburzony. Pozdrawiam, i luzik.