Dworzec węglowy

Piekny budynek dostal sie w godne rece a historia rodzimej tworczosci dumnie wymalowana jest na elewacjach. Trzy zworniki na frontowej elewacji sugeruja obecnosc kiedys duzych - moze szklanych - drzwi wypelnionych pozniej cegla starannie dobrana przez miejscowych daltonistow. Kraty na kadlubowych otworach ponizej pochodza pewnie z okresu wczesnych lat 90 kiedy gwaltowny wzrost zamoznosci naszego spoleczenstwa wymagal od obywateli specjalej opieki nad nagle nagromadzonymi skarbami. Czarna horyzyntalna linia smoly to pozostalosc po dachu dolepionej w pospiechu dobudowki ktora pozniej w wyniku glebokiej refleksji w cichym zadumaniu i z troska na twarzach rozebrano. Zastanawiam sie w jaki jeszcze bardziej wymyslny sposob mozna byloby zgwalcic ten budynek zanim znajdzie swoj smutny koniec w rekach nigdy nienazartych deweloperow... hmm, dziewiczo wyglada jeszcze ta apetyczna dziurka w kominie:)

Bardzo ciekawa mieszanina stylów architektonicznych na granicy do powstania nowego stylu. Można wyburzyć i zastąpić nierdzewnym plexi, cukierkowo odtworzyć z szyldem "nie dotykać", albo dalej kreatywnie dostosowywać do potrzeb XXI wieku! Ale pochwalić też Autora za pokazanie tego, co widzą ale nie postrzegają bielszczanie nie z Bornheim.

Cacko! Niemal cottage, niczym w Cygańskim Lesie, świadectwo dawnej chwały i zamożności naszego Miasta...

Toż to resztki zwykłej wagi do wągli, a nie cacko. Dopiero blizny historii zrobiły z typowego dla tamtego czasu budynku szpetny ale i wdzięczny obiekt dla uważnego poszukiwacza ciekawych (i niepowtarzalnyc) ujęć.

niestety już go niema został zburzony,szkoda,żal.